Ιστορία Σφακιών

10. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 1858. Ο ΠΑΣΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΦΑΚΙΑΝΩΝ.

 

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 1858.  ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΣΦΑΚΙΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΑ

Η λήξη της επανάστασης έφερε στα Χανιά νέο διοικητή Κρήτης το Χουσνί πασά.

Ο νέος  πασάς είχε σκοπό του να ταπεινώσει τους Σφακιανούς γιατί όπως έλεγε

αυτοί είναι η κύρια αιτία της κακοδαιμονίας της διοίκησης της Κρήτης.

Μια συμπλοκή στο χωριό Βαφέ μεταξύ Σφακιανών και φοροεισπρακτόρων έληξε

με την θανάτωση των τριών εισπρακτόρων και έδωσε την αφορμή που ζητούσε ο πασάς.

Ο πασάς με ολόκληρο το ασκέρι του κατασκήνωσε στις Βρύσες και απειλούσε με εισβολή τα Σφακιά.

Παράλληλα τουςι Σφακιανούς που έτυχε να περνούν από την περιοχή, τους  συλλάμβαναν και τους βασάνιζαν.

Τι τους έκαναν;  Τους έστηναν στον ήλιο του Ιουνίου και τους άλειφαν με μέλι και τους κατάκαιγε ο ήλιος,

ανάμεσα στους βασανισθέντες ήταν και ο γέρων Κώστας Βολουδάκης.

Ο φόβος γενικότερης εξέγερσης φόβισε τον πασά και δεν εισέβαλε στα Σφακιά. 

Ο  Χουσνίς πασάς βλέποντας ότι δεν τον συμφέρει να κάνει εισβολή στα Σφακιά

προσπάθησε με διπλωματικό τρόπο να πάρει την συγκατάθεση των υπολοίπων Κρητικών προεστών

ώστε να αφοπλίσει τους Σφακιανούς.

Ανάμεσα στους 277 προκρίτους της Κρήτης που σύναξε για να συζητήσουν την πρόταση του,

δύο ο Παπαδογιαννάκης Δημήτριος από το Σέλινο και ο Καστρινογεωργάκης από το Ηράκλειο

είχαν το σθένος να αντιταχθούν στο σχέδιο του.  Ο Καστρινογεωργάκης μάλιστα είπε στους χριστιανούς:

    « Μην αμφιβάλλετε διόλου ότι αφού αφαιρέσει με το μέσον μας, τα όπλα των Σφακιανών,

θα τα αφαιρέσει με ευκολία με δίκαιο από μας και δεν θα μπορέσουμε να αρνηθούμε αφού υπογράψαμε

να τα πάρει από άλλους.»

Την δεύτερη ημέρα της σύναξης και εν όσο ο πασάς ρητόρευε  κατά των Σφακιανών,

κατέπεσε από τα σκαλιά της σημερινής νομαρχίας Χανίων και τραυματίστηκε, ακόμα και αυτό το χρέωσε στους Σφακιανούς.

Στη συνέχεια σε κάθε διακοπή της ομιλίας του έλεγε προς τους προεστούς


«Ανάθεμα τους Σφακιανούς, Λέτε το ούλοι».

Ανάμεσα στους προεστούς ήταν ο Ζωγράφος Αντώνιος ή Ξανθουδάκης Σφακιανής καταγωγής αλλά κάτοικος πεδιάδας

ο οποίος δωροδόκησε ένα στρατιώτη με τριάντα γρόσια και ειδοποίησε τους προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων και

έτσι τους απέμπλεξαν από την τετράωρη ομιλία του πασά.

 

Αντίποινα μεταξύ πασά και Σφακιανών.

Ο πασάς διέταξε να κτισθούν πύργοι γύρω από τα Σφακιά, μόλις είχαν κτισθεί δύο και οι Σφακιανοί του ξεθεμέλιωσαν.

Διέταξε να αποκλεισθούν οι υδρόμυλοι Αργυρούπολης Φοινικιάς και Αλμυρού για να μην έχουν που

να αλέθουν το κριθάρι οι Σφακιανοί αλλά και αυτό το μέτρο απέτυχε μετά από τον ξυλοδαρμό των φυλάκων.

Έδωσε εντολή στον αρχιγραμματέα του να μην σφραγίζει τα επίσημα έγγραφα πρώτος ο σύμβουλος των Σφακίων,

ως γινόταν μέχρι τότε.

Επί των ημερών του Χουσνί πασά, καμιά υπόθεση Σφακιανού στα δικαστήρια δεν δικαιώθηκε.

Από την άλλη οι Σφακιανοί σταμάτησαν να δίνουν και τον ελάχιστο φόρο που πλήρωναν.

ΙΝΒ 17072010

 

Βαλή Ισμαήλ πασάς (1861-1863). Προσπάθεια καταδίκης των Σφακιών.  

Ο Ισμαήλ πασάς ακολουθώντας την τακτική του προκατόχου του συνέχισε την κατά των Σφακιανών τακτική. 

Μάλιστα συνέστησε δικαστήριο με πρόεδρο τον εαυτό του και κατηγορούμενους όλη την επαρχία Σφακίων,

με το σκεπτικό ότι είναι οι περισσότερο άνομοι. Οι Σφακιανοί για να υπερασπίσουν την επαρχία έστειλαν ως ενάγοντες

στο δικαστήριο δεκαοκτώ προκρίτους.

Ο τότε σύμβουλος Σφακίων Γ. Ζερβός απαίτησε και έφεραν όλες τις αποφάσεις του κακουργιοδικείου,

από τις οποίες φάνηκε ότι δεν είχαν οι Σφακιανοί τα πρωτεία στις εγκληματικές πράξεις.

Μετά από αυτή την ενέργεια του πασά ανοικτά πλέον οι Σφακιανοί διέδιδαν τις ιδέες τους περί της ελευθερίας

σε όλο το νησί και παράλληλα δεν άφηναν αγά σε ησυχία με την ζωοκλοπή.

Ο πασάς βέβαια δεν έμεινε άπραγος έκανε τα αδύνατα δυνατά μέσω του αξιωματούχου του Πάντρη

να βάλει τους Σφακιανούς σε αντιπαράθεση με τους Λακιώτες, χωρίς ευτυχώς να το κατορθώσει.

 

Εισβολή στα Σφακιά το 1863.  

Ο Ισμαήλ μετά από σύσκεψη με ογδόντα (80) προεστούς ανά τέσσερεις από κάθε επαρχία και δύο από κάθε φυλή

αποφάσισε να εισβάλει στα Σφακιά με σκοπό την καταδίωξη των παράνομων στοιχείων.

Ο μόνος που διαφώνησε ήταν ο Κωνσταντίνος Σφακιανάκης ο οποίος είπε:

« Δεν μου φαίνεται εξοχώτατε, δίκαιο να καταστραφούν οκτώ χιλιάδες ψυχές στα Σφακιά για λίγους κακούργους».

Ο Ισμαήλ του απάντησε εκνευρισμένος « έπρεπε να το πεις νωρίτερα τώρα τελείωσε, αλλά από πού είσαι και συ

δεν είσαι από την ράτσα των γι αυτό παίρνεις· και την μερίδα των», ο δε Σφακιανάκης απάντησε

«Ναι αφέντη από αυτούς είμαι και θα παίρνω την μερίδα των όσο ζω, όταν έχουν δίκιο».

Δυστυχώς με πιέσεις έλαβε την συγκατάθεση των διευθυνόντων τότε τα Σφακιά  Γ. Ζερβού, Ν. Τσιριντάνη,

Μ. Μανουσέλη, Ι. Βαρδινογιάννη και εισέβαλε με 6000 στρατού στα Ασκύφου ακαταπολέμητος.

Τον καιρό που έμεινε ο στρατός στα Σφακιά προσπάθησε να καταστρέψει ότι μπορούσε.

Στο τέλος συνέλαβε και 19 άνδρες για να μην γυρίσουν με άδεια χέρια και τον Οκτώβριο έφυγαν για τα Χανιά.

ΙΝΒ 16082010

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είσοδος Μελών

Ποιός είναι online?

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 35 επισκέπτες και κανένα μέλος

Αναζήτηση