ΤΣΕΛΕΠΗΣ
Δασκαλάκης ή 1ος Τσελεπής, Γενικός Αρχηγός των Δυτικών Επαρχιών της Κρήτης κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.
Έπεσε στην Κάνδανο το 1822 προσπαθώντας να απελευθερώσει το Σέλινο από τους Τουρκοκρήτες.
( Ήταν εγγονός του Ι. Δασκαλογιάννη ).
Να χε βουλής΄ η Κυριακή και να ραίσ΄ η Τρίτη,
όντεν εκιν ο Τσελεπής να πα να πολεμήση
στην Κάνδανο ξεπέζεψε κι έκανε το γιουρούσι,
κι εις το τζαμί κλειστήκανε μιτσοί μεγάλοι Τούρκοι
μα έναν πήδο έπεξε στο δώμ΄απάν΄ ανέβη
κι οι χριστιανοί του φώνιαξαν γλήγορα να καταίβη
ψιλή τρομάρα έπιασεν εις το τζαμί τ΄ασκέρι,
που το πολέμ΄ο Τσελεπής σε τούτο το σεφέρι
το μαχαιράκιν του ΄συρε το δώμα να τρυπήση,
να δώση στο τζαμί φωτιά ούλους να τσοι κεντήση
του Ζουναλάκη του μιτσού του στέκει το ντουφέκι,
γιατί καλά τ΄ εξάμωσε του Τσελεπή στο μπέτη,
στο μπέτη του τη ξάμωσε στο στώμα του τη βάνει,
και τότε δα εφώνιαξεν ι Τσελεπής αμάνι
μα ένα πήδο έπαιξε κ΄ εις το σοκάκι πέφτει,
δριμοί πόνοι τον σφάζουνε κιανείς δε το κατέχει
Σήκωσ΄ απάνω, Τσελεπή, να κάμωμε γιουρούσι,
Μπορετό να πορίσουνε απού το σπίτ΄οι Τούρκοι,
Κι απ΄ης τον αποσύρανε του Τούλια παραγγένει
Αμέτε να με θάψετε στο Σφακιανό Καστέλι.
Αργά απ΄ης εμούντισε πορίζουνε κ΄οι Τούρκοι,
μα δε κατέν ο Τσελεπής, νεκρός ειν σ το ταμπούρι.
Κ΄επήγαν να τον θάψουνε στο Σφακιανό τη χώρα,
Τσελεπή τον ελέγανε, μα έστεκεν του κ΄όλας
κ΄ όντεν τον επερνούσανε σ τα Τριδιανά σ τα ρυάκια,
εκλαίγαν τα Ρωμιόπουλα κ΄εβγάναν μαύρα δάκρυα
αιφνίδιο τση το πήγανε τση μάνας το μαντάτο,
γδυμνή το και ξυπόλυτη και τα μαλλιά χε κάτω.
Και κλαίει τον η μάνα του η κερ΄Αλεξανδρίνα,
απού κλαιγε κ΄εμάραινε τα ρόδα και τα κρίνα
- Ακριβογυιέ μου Τσελεπή, ώμορφο παλληκάρι
δεν ήτο κρίμα κι άδικο ο χάρος να σε πάρει,
γυιέ μου και δε σου τό λεγα, γυιέμου και δε σου το ΄πα
πως ειν οι μπάλες δανεικές, δεν ειν΄εδά σαν πρώτα.
Κλαίει τον και μια κοπελιά, το κερα Μαριγάκι,
απού κλαιγε κ΄εμάραινε τση γης το χορταράκι.
Κρίμα σ΄το μήλο να ψηγή, σ το δόδο να μαδήση,
κρίμα τονε κ΄ο Τσελεπής ν΄αδικοθανατήσει.
Τσελεπής = όμορφος
ΙΝΒ08012014